به گزارش آسوشیتدپرس این برنامه نقطه عطف مهمی پس از ماموریتهای آپولو برای رسیدن به ماه است و مرحله‌ای جدیدی از اکتشافات فضایی را پس از بازنشستگی شاتل‌ها یا سفینه‌های فضایی رفت و برگشت در سال 2010 نشان می‌دهد.
ناسا (سازمان هوانوردی و فضایی ملی آمریکا) پس از مشاوره با بش از 10000 کارشناس از 14 کشور مختلف تصمیم گرفت که مسیر نوینی را که به قول رئیس ناسا، شانا دیل، "یک رویکرد بنیادی به ماه" است را برگزیند که کاملا با ماموریتهای قبلی به ماه به جز شکل سفینه‌ای که به آنجا می‌رود متفاوت است.
ناسا در سفرهای اکتشافی کوتاه‌مدت در دهه 1960 از روش "دیده‌ور ماه" استفاده کرد. تمام پروازهای آپولو در اطراف مرکز ماه صورت گرفته بود، اما این بار ناسا تصمیم گرفته است که به قطب‌های ماه برود زیرا برای ساختن پایگاه‌های درازمدت مناسب‌ترند. و این بار ناسا حضور سایر ملل را در این سفر خوش‌آمد می‌گوید.
دوگ کوک یکی از مدیران ناسا گفت احتمالا دو پایگاه بر روی قطب جنوب ماه ساخته خواهند شد که در سه چهارم طول دوره زمانی نور خورشید به آن می‌تابد و به این ترتیب به دست‌آوردن انرژی خورشیدی آسانتر می‌شود. و نیز در مناطق تاریک مجاور احتمالا منابعی وجود دارد که قابل استخراجند.
اسکات هورویتز رئیس بخش اکتشاف ناسا گفت برنامه ناسا برای رسیدن به ماه استفاده از یک ماه‌نشین چندمنظوره است که در هر جای ماه می‌تواند فرود آید و اولین بخش یک اردوگاه باشد."
او در کنفرانس خبری دوشنبه گفت: "این سفینه مانند یک کامیون باربر است، شما می‌توانید با آن محموله یا خدمه جابجا کنید، می‌توانید این کار را به صورت روباتی انجام دهید یا با سرنشینان انسانی."
جرج بوش رئیس‌جمهور آمریکا در در سال 2004 طرحی را برای بازگرداندن فضانوردان به ماه اعلام کرد. این طرح 16 سال طول می‌کشید که دو برابر زمان طراحی اولین سفر فضانوردان ناسا به ماه در 40 سال پیش است.ناسا تا به حال تخمینی از هزینه این طرح جدید ارائه نکرده است.
